Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου (παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας, της κοροξάρης, της οστεοαρνίας) είναι μια αργή προοδευτική εκφυλιστική διπλική νόσος, η οποία με την πάροδο του χρόνου οδηγεί στην καταστροφή της προσβεβλημένης άρθρωσης, του επίμονου πόνου και του περιορισμού της κινητικότητας.
Η ασθένεια επηρεάζει τους ανθρώπους ηλικίας άνω των 40 ετών, οι γυναίκες αρρωσταίνουν αρκετές φορές από τους άνδρες.
Στη συνολική δομή της αρθρίδας, η αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου αποτελεί μέρος του ηγετικού ρόλου. Αυτό οφείλεται στην ευρεία συγγενή παθολογία των αρθρώσεων ισχίου (δυσπλασία) και σε σημαντική σωματική άσκηση, για την οποία οι αρθρώσεις αυτές είναι ευαίσθητες.
Παράγοντες κινδύνου και αιτίες της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου
Στον παθολογικό μηχανισμό της ανάπτυξης της αρθρίδας της άρθρωσης του ισχίου, το κύριο καθήκον είναι να αλλάξει οι φυσικές-χημικές ιδιότητες του αρθρικού (ενδοαρθρικού) υγρού, όπου γίνεται πιο πυκνότερη και ιξώδη. Αυτό επιδεινώνει τις ιδιότητες λίπανσης τους. Όταν κινείται, οι αρθρικές επιφάνειες χόνδρου τρίβονται μαζί, τραχιά και καλυμμένα με ρωγμές. Τα μικρά υαλώδη σωματίδια χόνδρου εγκαταλείπονται και πέφτουν στην κοιλότητα των αρθρώσεων, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη μίας ασηπτικής (μη μολυσματικής) φλεγμονής σε αυτό. Ενώ η ασθένεια εισέρχεται στη φλεγμονώδη διαδικασία, ο οστικός ιστός τραβιέται στη φλεγμονώδη διαδικασία, η οποία οδηγεί σε ασηπτική νέκρωση των περικοπών της κεφαλής του μηρού και την επιφάνεια της κοτύλης, τον σχηματισμό οστεοφυτών (ανάπτυξη των οστών), τη φλεγμονή και την κίνηση.
Στην καθυστερημένη έκταση της αρθρίδας της άρθρωσης του ισχίου, η φλεγμονή ρίχνεται επίσης στον περιβάλλοντα ιστό (αιμοφόρα αγγεία, νεύρα, συνδέσμους, μύες), που οδηγεί στην εμφάνιση σημείων περιαρίτιδας. Ως αποτέλεσμα, η άρθρωση του ισχίου καταστρέφεται πλήρως, οι λειτουργίες του χάνονται, η κίνηση σε αυτό σταματά. Αυτή η ασθένεια αναφέρεται ως αγκυλώνες.
Αιτίες της αρθρθετρώσης της άρθρωσης του ισχίου:
- Συγγενή χείλη των μηρών.
- Δυσπλασία του ισχίου.
- Η ασηπτική νέκρωση του κεφαλιού του μηρού.
- Peters ασθένεια?
- Τραυματισμούς στην άρθρωση του ισχίου.
- Μολυσματική αρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου.
- Γονιμία (παραμόρφωση της οστεοαρνθετώντας της άρθρωσης του γόνατος).
- Οστεοχονδρία.
- Ευσαρκία;
- επαγγελματικό άθλημα;
- επίπεδη πόδια?
- Craumatic της σπονδυλικής στήλης.
- Ένας τρόπος ζωής.
Η παθολογία δεν κληρονομείται, αλλά το παιδί κληρονομεί τα χαρακτηριστικά της δομής του μυοσκελετικού συστήματος από τους γονείς του, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει αρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου υπό αυτές τις συνθήκες. Αυτό εξηγεί το γεγονός της ύπαρξης οικογενειών των οποίων η επίπτωση είναι υψηλότερη από ό, τι στον γενικό πληθυσμό.
Μορφές της νόσου
Ανάλογα με την αιτιολογία, η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου χωρίζεται κυρίως σε πρωτογενή και δευτερογενή. Η δευτερογενής οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται στο πλαίσιο άλλων ασθενειών της άρθρωσης του ισχίου ή των τραυματισμών του. Η κύρια μορφή δεν σχετίζεται με την προηγούμενη παθολογία, ο λόγος για την ανάπτυξή σας συχνά δεν είναι δυνατός, στην περίπτωση αυτή μιλάτε για την ιδιοπαθή οστεοαρθρίτιδα.
Το Coksart Rose είναι ένα ή διμερές.
Επίπεδο
Τρία επίπεδα (βαθμοί) διαφοροποιούνται κατά τη διάρκεια της αρθρίδας της άρθρωσης του ισχίου:
- Αρχικές αλλαγές - Οι παθολογικές αλλαγές εκφράζονται ελαφρώς, υπό την προϋπόθεση ότι η έγκαιρη και επαρκής θεραπεία είναι αναστρέψιμη.
- Προοδευτική συνενάρθρωπος - Χαρακτηρισμένη από μια σταδιακή αύξηση των συμπτωμάτων (πόνος στην άρθρωση και επηρεάζει την κινητικότητά του), οι αλλαγές στον ιστό των αρθρώσεων είναι ήδη μη αναστρέψιμες, αλλά η θεραπεία μπορεί να επιβραδύνει τις εκφυλιστικές διεργασίες.
- Η τελική κίνηση στην άρθρωση χάνεται, σχηματίζονται αγκυλώσεις. Η θεραπεία είναι δυνατή μόνο χειρουργικά (αντικαταστήστε τεχνητά την άρθρωση).
Οι ενδοπροθετικές λειτουργίες στο 95% των περιπτώσεων εξασφαλίζουν πλήρη αποκατάσταση της κινητικότητας των άκρων και αποκαθιστούν την απόδοση του ασθενούς.
Συμπτώματα αρθρίσεως της άρθρωσης του ισχίου
Τα κύρια σημάδια της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου:
- Πόνο στο μπαρ, γοφούς και γόνατα.
- Ένα αίσθημα δυσκαμψίας στην πληγείσα άρθρωση και τον περιορισμό της κινητικότητάς του.
- Χωλότητα;
- Περιορισμός της απαγωγής ·
- Ατροφικές αλλαγές στους μύες του μηρού.
Η παρουσία ορισμένων συμπτωμάτων της αρθρούς της άρθρωσης του ισχίου και της σοβαρότητας της εξαρτάται από το βαθμό της ασθένειας.
Στην 1η αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου, οι ασθενείς διαμαρτύρονται για τον πόνο στην πληγείσα άρθρωση, η οποία συμβαίνει υπό την επίδραση της σωματικής δραστηριότητας (μεγαλύτερο περπάτημα, τρέξιμο). Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος βρίσκεται στην περιοχή του γόνατος ή του μηρού. Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, ο πόνος τρέχει από μόνο του. Ο όγκος των κινήσεων των άκρων διατηρείται πλήρως, το πέρασμα δεν έχει σπάσει. Οι ακόλουθες αλλαγές καθορίζονται στην εικόνα X -Ray:
- ελαφρά ανομοιόμορφη μείωση του αυλού του κοινού χάσματος.
- Οστεοφυτά στο εσωτερικό της περιστροφής.
Οι αλλαγές από το λαιμό και το κεφάλι του μηρού δεν αναγνωρίζονται.
Με τον βαθμό της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου, ο πόνος εμφανίζεται επίσης ειρηνικά, ακόμη και τη νύχτα. Μετά τη σωματική δραστηριότητα, ο ασθενής αρχίζει να κοιμάται, ένας χαρακτηριστικός πάροχος "πάπιων". Αυτό θα συμβεί με αυτόν τον τρόπο - μετά από μια μακρά περίοδο ακινησίας, τα πρώτα βήματα προκαλούν πόνο και συμπτώματα, τα οποία στη συνέχεια επιστρέφουν και επιστρέφουν μετά από ένα μακρύ φορτίο. Στην πληγείσα σύνδεση, ο όγκος κίνησης (απαγωγή, εσωτερική περιστροφή) είναι περιορισμένη. Η εικόνα x -ray δείχνει ότι το κοινό κενό είναι ανομοιογενώς περιορίζεται και ο αυλός του είναι 50% του προτύπου. Τα οστεοφυτά βρίσκονται κατά μήκος του εσωτερικού και στην εξωτερική άκρη της κοιλότητας των αρθρώσεων και υπερβαίνουν τα όρια του χόνδρου. Τα περιγράμματα του κεφαλιού του μηρού γίνονται ανομοιογενή λόγω παραμόρφωσης.
Με το III βαθμό αρθρέματος της άρθρωσης του ισχίου του πόνου, εντατικού και σταθερού, μην σταματάτε τη νύχτα. Η μετάβαση είναι πολύ δύσκολη, ο ασθενής αναγκάζεται να βασιστεί στο ραβδί. Ο όγκος των κινήσεων στην πληγείσα σύνδεση είναι πολύ περιορισμένος, αργότερα σταματά πλήρως. Λόγω της ατροφίας των μυών του ισχίου, η λεκάνη αποκλίνει στο μετωπικό επίπεδο και το άκρο μειώνεται. Η προσπάθεια αντιστάθμισης για αυτή τη συντόμευση πρέπει να αναγκαστεί να απορρίψει το σώμα προς τη βλάβη, γεγονός που αυξάνει περαιτέρω το φορτίο στην οδυνηρή άρθρωση. Στην περίπτωση των x -rays, βρίσκονται αρκετές οστικές ανάπτυξης, βρίσκεται μια σημαντική στένωση του κοινού χάσματος και μια έντονη αύξηση του κεφαλιού του μηριαίου οστού.
Διάγνωση
Η διάγνωση της αρθρίσεως της άρθρωσης του ισχίου βασίζεται στα δεδομένα της κλινικής εικόνας της νόσου, στα αποτελέσματα της ιατρικής εξέτασης και στις οργανικές μελέτες, κάτω από τις οποίες η κύρια τιμή ανήκει σε μεθόδους οπτικοποίησης - ακτινογραφία, υπολογισμένη ή μαγνητική απεικόνιση συντονισμού. Δεν επιτρέπουν μόνο την παρουσία οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου και αξιολογούν το βαθμό της, αλλά και την πιθανή αιτία της νόσου (τραύμα, νεανικά επιφυσιολίσματα, ασθένεια Peters).
Η διαφορική διάγνωση της αρθρίδας της άρθρωσης του ισχίου με άλλες ασθένειες του συστήματος κινήσεων είναι αρκετά περίπλοκη. Σχετικά με τον βαθμό της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου II και III, αναπτύσσεται η μυϊκή ατροφία που μπορεί να προκαλέσει εντατικό πόνο στην άρθρωση του γόνατος, η οποία είναι χαρακτηριστική της κίνησης ή της γονάρθρωσης (ασθένειες της άρθρωσης του γόνατος). Για τη διαφορική διάγνωση αυτών των συνθηκών, η ψηλάφηση των αρθρώσεων γόνατος και ισχίου κυμαίνεται, ο όγκος κίνησης σε αυτά καθορίζεται και εξετάζονται επίσης ακτινολογικά.
Σε περίπτωση ασθενειών της σπονδυλικής στήλης, οι ρίζες των νεύρων του νωτιαίου μυελού πιέζονται σε ορισμένες περιπτώσεις με την ανάπτυξη του συνδρόμου του πόνου. Ο πόνος μπορεί να λάμψει στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου και να μιμηθεί την κλινική εικόνα της ήττας του. Ωστόσο, η φύση του πόνου με το ριζοσπαστικό σύνδρομο διαφέρει εύκολα από την αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου:
- Ο πόνος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της άρσης βαρών ή αιχμηρής, δυσάρεστων κινήσεων και όχι υπό την επίδραση της σωματικής άσκησης.
- Ο πόνος βρίσκεται στη συνολική περιοχή στην περιοχή των γλουτών.
Με το ριζοσπαστικό σύνδρομο, ο ασθενής μπορεί να πάρει ήρεμα το πόδι του στο πλάι, ενώ η απαγωγή με την αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου είναι περιορισμένη. Ένα χαρακτηριστικό σημάδι του ριζοσπαστικού συνδρόμου είναι ένα θετικό σύμπτωμα της έντασης - η εμφάνιση του αιχμηρού πόνου όταν προσπαθεί να αυξήσει ένα ευθεία πόδι στην πλάτη του ασθενούς.
Η αρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου επηρεάζει τους ανθρώπους ηλικίας άνω των 40 ετών, οι γυναίκες αρρωσταίνουν αρκετές φορές από τους άνδρες.
Η αρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου θα πρέπει επίσης να διαφοροποιείται με μια πιστή υπολείμματα (τροχαντρίτιδα). Η κουρσίτιδα αναπτύσσεται γρηγορότερα μέσα σε λίγες εβδομάδες. Συνήθως προηγείται από σημαντική σωματική άσκηση ή τραυματισμούς. Με αυτή την ασθένεια, ο πόνος είναι πολύ πιο έντονος από ό, τι στην αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου. Ταυτόχρονα, δεν καθορίζεται ότι καθορίζεται το άκρο και ο περιορισμός της κινητικότητάς σας.
Η κλινική εικόνα της άτυπης αντιδραστικής αρθρίτιδας και της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας μπορεί να μοιάζει με τις κλινικές εκδηλώσεις της αρθρίσεως της άρθρωσης του ισχίου. Σε ασθενείς, ωστόσο, ο πόνος εμφανίζεται κυρίως τη νύχτα ή με ειρήνη εάν το περπάτημα δεν αυξάνεται, αλλά αντίθετα. Το πρωί, οι ασθενείς παρατηρούν την ακαμψία στις αρθρώσεις, η οποία αναφέρεται μετά από μερικές ώρες.
Θεραπεία της αρθρθετρώσης της άρθρωσης του ισχίου
Ο Orthopäder ασχολείται με τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων ισχίου. Η συντηρητική θεραπεία υποδεικνύεται με επίπεδο ασθένειας Ι και ΙΙ. Στην περίπτωση ενός έντονου συνδρόμου πόνου, ο ασθενής δεν είναι στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο σε σύντομη πορεία. Δεν πρέπει να γίνονται δεκτά για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι όχι μόνο έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα όργανα του στομάχου, αλλά και καταστέλλουν τις αναγεννητικές δυνατότητες του χόνδρου υαλινοπάθειας.
Στο σχήμα θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου, περιλαμβάνουν χονδροπροστατευτικά και αγγειοδιασταλτικά, τα οποία δημιουργούν βέλτιστες δυνατότητες για την αποκατάσταση του ιστό χόνδρου. Με έντονο μυϊκό σπασμό, τα κεντρικά μυϊκά χαλαρωτικά μπορεί να απαιτούν το διορισμό μυών χαλαρωτικών.
Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατόν να σταματήσει το σύνδρομο του πόνου με μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, χρησιμοποιείτε ενδογενές ενέσεις κορτικοστεροειδών.
Η τοπική θεραπεία της αρθρίδας της άρθρωσης του ισχίου χρησιμοποιώντας τις αλοιφές θερμότητας σάς επιτρέπει να μειώσετε τους μυϊκούς σπασμούς και να αποδυναμώσετε τον πόνο λόγω των επιδράσεων της αποσπάσματος.
Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται επίσης στην πολύπλοκη θεραπεία της αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου:
- Μαγνητοθεραπεία;
- Επαγωγοθερμία;
- Uhf;
- Θεραπεία με λέιζερ;
- Θεραπεία με υπερηχογράφημα ·
- Μασάζ;
- Ιατρική γυμναστική.
- Χειροκίνητη θεραπεία.
Η διατροφή της δίαιτας για την αρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου στοχεύει στη διόρθωση του σωματικού βάρους και της εξομάλυνσης των μεταβολικών διεργασιών. Η μείωση του σωματικού βάρους μειώνει το φορτίο στις αρθρώσεις του ισχίου και έτσι επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.
Προκειμένου να εκφορτώσει την πληγείσα άρθρωση, ο γιατρός μπορεί να συστήσει στους ασθενείς να μπαίνουν στα πατερίτσες ή στο ραβδί.
Με τον βαθμό αρθρίτιδας III της άρθρωσης του ισχίου, η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική. Σε αυτή την περίπτωση, είναι δυνατόν να βελτιωθεί η κατάσταση του ασθενούς. Είναι δυνατόν να επιστρέφουν η κανονική κινητικότητα μόνο ως αποτέλεσμα μιας χειρουργικής παρέμβασης - η αντικατάσταση της καταστραμμένης άρθρωσης με τεχνητά (κοινή ενδοπροθετική).
Πιθανές συνέπειες και επιπλοκές
Η πιο σοβαρή επιπλοκή της προοδευτικής αρθρίδας της άρθρωσης του ισχίου είναι μια αναπηρία λόγω της απώλειας κίνησης στην άρθρωση. Με το διμερές Coksart, ο ασθενής χάνει την ικανότητά του να κινείται ανεξάρτητα και χρειάζεται συνεχή εξωτερική φροντίδα. Μια μακρά διαμονή στο κρεβάτι σε μια θέση δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση στάσιμης (υποστολογικής) πνευμονίας, η οποία είναι δύσκολο να σηκωθεί και μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
Η παθολογία δεν κληρονομείται, αλλά το παιδί κληρονομεί τα χαρακτηριστικά της δομής του μυοσκελετικού συστήματος από τους γονείς του, που μπορεί να οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου.
πρόβλεψη
Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων ισχίου είναι μια προοδευτική χρόνια ασθένεια που μπορεί να επουλωθεί πλήρως στα αρχικά στάδια, υπό την προϋπόθεση ότι η αιτία της νόσου εξαλείφεται. Σε άλλες περιπτώσεις, η θεραπεία σας επιτρέπει να επιβραδύνετε την πορεία σας. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, υπάρχει μια εμφύτευση των ενδοπροθών του ισχίου. Τέτοιες δραστηριότητες στο 95% των περιπτώσεων προσφέρουν πλήρη αποκατάσταση της κινητικότητας των άκρων και αποκαθιστούν την απόδοση του ασθενούς. Η διάρκεια ζωής των σύγχρονων προθέσεων είναι 15 έως 20 χρόνια μετά την οποία αντικαθίστανται.
πρόληψη
Η πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου στοχεύει στην απομάκρυνση των αιτιών που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη αυτής της νόσου και περιλαμβάνουν:
- Εταιρική ανίχνευση και θεραπεία ασθενειών και τραυματισμών στην άρθρωση του ισχίου ·
- Απόρριψη ενός καθισμένου τρόπου ζωής, τακτικής, αλλά όχι υπερβολικής σωματικής δραστηριότητας.
- Έλεγχος σωματικού βάρους ·
- λογική διατροφή ·
- Απόρριψη κακών συνηθειών.