Οστεοχονδρωσία της σπονδυλικής στήλης: συμπτώματα και θεραπεία

Η οστεοχόνδρωση είναι μια κοινή ασθένεια που εμφανίζεται σε διάφορους βαθμούς στους περισσότερους ανθρώπους από την ηλικία των 35-40 ετών. Η πιο πιθανή εντόπιση της οστεοχόνδρωσης είναι η κατώτερη αυχενική, η άνω θωρακική και η κάτω οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Η αιτιολογία της οστεοχονδρωσίας, δηλ. H. τα συγκεκριμένα αίτια και συνθήκες εμφάνισης είναι εντελώς άγνωστα. Ωστόσο, η κληρονομική προδιάθεση, οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία, οι τραυματισμοί και οι κυκλοφορικές διαταραχές του ιστού έχουν άμεση επίδραση.

Στην εξέλιξη της νόσου, οι αλλαγές στο κεντρικό τμήμα του μεσοσπονδύλιου δίσκου, δηλαδή η αφυδάτωση, παίζουν τον κύριο ρόλο. Θυμηθείτε ότι ο δίσκος αποτελείται από τον πολφικό πυρήνα και τον περιβάλλοντα ινώδη δακτύλιο. Με την αφυδάτωση, ο δίσκος χάνει τις λειτουργίες απορρόφησης κραδασμών, γεγονός που οδηγεί στη σταδιακή καταστροφή του. Στην εξέλιξη της νόσου διακρίνονται τέσσερα στάδια, τα οποία διαφέρουν σε ορισμένες αλλαγές στον μεσοσπονδύλιο δίσκο και στους παρακείμενους ιστούς. Η σοβαρότητα της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης, τα συμπτώματα και η θεραπεία εξαρτώνται άμεσα από το στάδιο ανάπτυξης της παθολογίας.

Συμπτώματα και αιτίες οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης

Ας εξετάσουμε εν συντομία τα στάδια εξέλιξης της οστεοχόνδρωσης ως προς τις ανατομικές αλλαγές.

• Πρώτο στάδιο. Ράγισμα των εσωτερικών στρωμάτων του ινώδους δακτυλίου και του πολφικού πυρήνα. Ο πυρήνας διεισδύει στις ρωγμές και ερεθίζει τις νευρικές απολήξεις του ινώδους δακτυλίου.
• δεύτερη φάση. Ενώ συμβαίνει περαιτέρω ερεθισμός του ινώδους δακτυλίου λόγω της παθολογίας του πολφικού πυρήνα, η στερέωση των σπονδύλων επιδεινώνεται. Υπάρχει μια ασυνήθιστη κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.
• Τρίτη ενότητα. Σταδιακή βλάβη του ινώδους δακτυλίου. Υπάρχει προεξοχή του πυρήνα (προεξοχή) πέρα από τα ανατομικά όρια του ινώδους δακτυλίου, και στη συνέχεια υπάρχει ρήξη του δακτυλίου και σχηματισμός μεσοσπονδυλικής κήλης (εξώθηση).
• τέταρτο στάδιο. Υπάρχει εξάπλωση εκφυλιστικών αλλαγών στους περιβάλλοντες ιστούς - σπόνδυλοι, σύνδεσμοι, νεύρα, αιμοφόρα αγγεία. Ως αποτέλεσμα χρόνιας φλεγμονής, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος δημιουργεί ουλές, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη ίνωσης.

Ανάλογα με τον εντοπισμό στη σπονδυλική στήλη, υπάρχουν 3 τύποι οστεοχόνδρωσης:

1. αυχενική οστεοχονδρωσία?
2. θωρακική οστεοχόνδρωση;
3. Οσφυϊκή οστεοχονδρωσία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες πηγές διακρίνουν τον τέταρτο τύπο - ιερή οστεοχόνδρωση.

συμπτώματα

Η σοβαρότητα και η ένταση των συμπτωμάτων εξαρτώνται από αυτό
σχετικά με το βαθμό βλάβης του μεσοσπονδύλιου δίσκου και των γύρω ιστών.

Οστεοχονδρωσία του τραχήλου της μήτρας	Θωρακική οστεοχόνδρωση	Οσφυϊκή οστεοχονδρωσία
Πονώδης ή μαχαιρώδης πόνος σε μυ του λαιμού, σε μέρος του λαιμού ή σε ολόκληρο τον αυχένα. Δυνατός πονοκέφαλος. Σύνδρομο νευρικής ρίζας: πόνος που εξαπλώνεται στην κλείδα, τον ώμο, το ένα χέρι κ. λπ. Καρδιακό σύνδρομο που δεν διακόπτεται με τη λήψη τρινιτρικής γλυκερίνης. «Σοβαρότητα», αδυναμία ή δυσκολία κίνησης σε ένα από τα χέρια. Συμπτώματα ανεπάρκειας της βασικής αρτηρίας: ζάλη, βούισμα στα αυτιά, διπλή όραση, διαταραχές ομιλίας, δυσκολία στην κατάποση, απώλεια ακοής, απώλεια αισθήσεων. Παραισθησία των άνω άκρων: μούδιασμα των χεριών (του ενός ή και των δύο), εξογκώματα χήνας, μυρμήγκιασμα, ψευδής αίσθηση πρηξίματος των άκρων. Επιλεκτική μυϊκή ατροφία και μειωμένα αντανακλαστικά των άκρων.	Οι κύριοι τύποι οστεοχόνδρωσης θεωρούνται αυχενική και οσφυϊκή. Ωστόσο, η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι υπό συνεχή πίεση και επιρρεπής σε πρώιμη ανάπτυξη μεγάλων εκφυλιστικών αλλαγών, ειδικά σε νέους ανθρώπους. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων της ανάπτυξης αλλαγών στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, νευρολογικά συμπτώματα εκδηλώνονται σε μεταγενέστερο στάδιο της νόσου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια εμφανίζεται με τραυματισμό (για παράδειγμα, ως αποτέλεσμα υπερβολικού βάρους). Βραχυπρόθεσμος ή μακροπρόθεσμος, πόνος ή μαχαίρι πόνος στην πλάτη. Πόνος ζώνης στο στήθος. Πόνος στο θωρακικό τοίχωμα και πόνος στην περιοχή της καρδιάς. Πόνος στους μύες της πλάτης που ακτινοβολεί στους γλουτούς, τη βουβωνική χώρα ή τον μηρό. Ακτινοβολία για πόνο στα νεφρά ή τη χοληδόχο κύστη. ακαμψία της σπονδυλικής στήλης. Πόνος κατά την κίνηση και το σκύψιμο. Πόνος και μειωμένη ευαισθησία πίεσης στην προσβεβλημένη περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Κινητικές διαταραχές, ανάλογα με το βαθμό βλάβης στο ένα ή και στα δύο πόδια. Ανεπάρκεια εσωτερικών οργάνων: δυσκοιλιότητα και προβλήματα ουροποιητικού. Τσαπατσούλης.	Οι ανωμαλίες παρατηρούνται συχνότερα στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ο πόνος στη μέση μπορεί να δοθεί στη βουβωνική χώρα, τους μηρούς, τους γλουτούς και το κάτω πόδι. Ο πόνος συχνά ακτινοβολεί κάτω από ένα από τα πόδια. Βαρύτητα και ακαμψία των κινήσεων. Αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στην οξεία φάση. Πόνος σε ανίχνευση IV-V οσφυϊκών σπονδύλων. σπασμοί των μυών της πλάτης. αδυναμία των μυών των ποδιών. Οι αλλαγές στους σπονδύλους με αριθμό III και IV προκαλούν πόνο κατά την κάμψη της άρθρωσης του γόνατος σε ύπτια θέση. Η βλάβη στον σπόνδυλο V προκαλεί πόνο από το εξωτερικό του ποδιού μέχρι το πόδι και απώλεια αίσθησης. Παραβίαση της αφόδευσης και της ούρησης. Νευραλγία του ισχιακού νεύρου, μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη. Η περαιτέρω ανάπτυξη του ριζικού συνδρόμου μπορεί να είναι ατροφία των μυών των ποδιών και εξασθενημένα αντανακλαστικά.

Έχει ήδη αναφερθεί ότι η αιτιολογία της οστεοχονδρωσίας δεν είναι πλήρως γνωστή. Ωστόσο, μπορούμε να αναφέρουμε τις κύριες αιτίες της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης, με αποδεδειγμένη επίδραση στην ανάπτυξη της νόσου:

• Τακτικά δυναμικά και στατικά φορτία στη σπονδυλική στήλη ποικίλης έντασης. Για παράδειγμα, η εργασία ενός φορτωτή (που κουβαλά βάρη) ή ενός ανθρακωρύχου (που εργάζεται για ώρες σε αφύσικες θέσεις και μεγάλη ποσότητα σωματικής καταπόνησης), ενός οδηγού (δόνηση και καθιστική ζωή) ή ενός υπαλλήλου γραφείου (καθιστικός καθιστικός τρόπος ζωής ;
• τραυματισμός στην πλάτη?
• Κακή σωματική ανάπτυξη ή υπέρβαρο.
• αποτυχία διατήρησης της σωστής στάσης και σκύψιμο.
• Η πλατυποδία και η επακόλουθη μυϊκή ανισορροπία οδηγούν σε ανομοιόμορφη κατανομή του φορτίου σε διάφορα μέρη της σπονδυλικής στήλης.
• γενετικά χαρακτηριστικά?
• Η υποθερμία οδηγεί σε πιο έντονα συμπτώματα οστεοχονδρωσίας.
• Και τέλος η διαδικασία της γήρανσης του ανθρώπου.

Διάγνωση οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης

Η προκαταρκτική διάγνωση της νόσου (οστεοχόνδρωση) γίνεται με βάση τα παράπονα του ασθενούς, την εξέταση του και την ψηλάφηση της σπονδυλικής στήλης. Επίσης, το προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να αναγνωριστεί με βάση την τοπογραφία της εξάπλωσης του πόνου, η οποία μπορεί να πει πού ακριβώς (στους σπονδύλους του λαιμού, του θώρακα, της πλάτης) έγινε η συμπίεση των νεύρων.

Η κύρια διαγνωστική μέθοδος για τη διάγνωση της οστεοχόνδρωσης είναι η ακτινογραφία. Στην ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης διακρίνονται εκφυλιστικές αλλαγές στις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, στένωση του μεσοσπονδύλιου σωλήνα, σκληρωτικές αλλαγές στους ιστούς της σπονδυλικής στήλης. Ταυτόχρονα, η ανίχνευση βλαβών της σπονδυλικής στήλης (ειδικά στα αρχικά στάδια) είναι πάντα δύσκολη, καθώς οι διεργασίες που συμβαίνουν με αυτές είναι χαρακτηριστικές για μια σειρά άλλων ασθενειών (όγκοι, μεταστάσεις, νόσος του Bechterew, βλάβες φυματίωσης).

Στις μετωπικές ακτινογραφίες σημειώνεται η ανομοιομορφία των πλακών, μια αύξηση ή επιδείνωση των διεργασιών uncinate. Οι εικόνες προφίλ δείχνουν μείωση ύψους, αλλαγή σχήματος, κήλη δίσκου, οστεόφυτα και άλλες αλλαγές στο σπονδυλικό σώμα. Μικρές εκφυλιστικές αλλαγές δεν είναι ορατές σε μια απλή ακτινογραφία και γίνεται ακτινογραφία με σκιαγραφικό μέσο για τον εντοπισμό τους. Οι πληρέστερες πληροφορίες μπορούν να δοθούν με δισκογραφία - εξέταση ακτίνων Χ με εισαγωγή σκιαγραφικού παράγοντα μέσω παρακέντησης απευθείας στον μεσοσπονδύλιο δίσκο.

Μια άλλη εξέταση της σπονδυλικής στήλης είναι μια λειτουργική μέθοδος ακτινογραφίας. Χάρη στην ακτινογραφία που λαμβάνεται στη μέγιστη κάμψη και επέκταση της σπονδυλικής στήλης, είναι δυνατός ο προσδιορισμός της κινητικότητας ή της ακινησίας του μεσοσπονδύλιου χώρου.

Οι πιο σύγχρονες και υψηλής τεχνολογίας μέθοδοι έρευνας είναι η αξονική τομογραφία (στο εξής CT) και η μαγνητική τομογραφία (εφεξής MRI). Αν και τα πρώτα μηχανήματα CT και MRI εμφανίστηκαν στις δεκαετίες του '70 και του '80, οι τεχνολογίες εξακολουθούν να αναπτύσσονται και βελτιώνονται ενεργά, ενώ είναι αρκετά απρόσιτες στον γενικό πληθυσμό λόγω του υψηλού κόστους εξέτασης ή της έλλειψης εξοπλισμού στα τοπικά νοσοκομεία.

Μέθοδοι θεραπείας της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης

Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας είναι μια μακρά περιοδική πολύπλοκη διαδικασία. Στοχεύει στη μείωση και την εξάλειψη των συνεπειών των αλλαγών του δίσκου. Δηλαδή φλεγμονή, μώλωπες, κακή κυκλοφορία, μυϊκοί σπασμοί. Πολλές μορφές θεραπείας μπορούν να βοηθήσουν, συμπεριλαμβανομένων των μεθόδων ανατολίτικων θεραπευτών. Κατά τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, ο ασθενής χρειάζεται πλήρη ανάπαυση.

Η θεραπεία είναι ως επί το πλείστον μη επεμβατική, όπως π. χΒ. φαρμακευτική θεραπεία, αντιπαρασιτική θεραπεία, θεραπεία άσκησης και άλλα. Η επεμβατική θεραπεία, δηλαδή η χειρουργική επέμβαση, σπάνια καταφεύγει. Για παράδειγμα, σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου η μεσοσπονδυλική κήλη διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες και η συντηρητική θεραπεία δεν δίνει θετικό αποτέλεσμα.

Η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης και η αντιμετώπισή της πραγματοποιούνται από γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων: νευρολόγο, ορθοπεδικό, σπονδυλολόγο, χειροπράκτη και άλλους. Ωστόσο, η διάγνωση, ο διορισμός δοκιμών και μελετών, κατά κανόνα, πραγματοποιείται από νευρολόγο, καθώς και σπονδυλολόγο, εάν ένας γιατρός τέτοιας ειδικότητας είναι διαθέσιμος στην κλινική λόγω της εξειδίκευσής του σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης .

Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας χωρίζεται στις ακόλουθες κύριες κατηγορίες:

1. μείωση του συνδρόμου πόνου?
2. αφαίρεση σπασμών?
3. εξάλειψη της φλεγμονής?
4. μείωση της σύνθλιψης?
5. Βελτιωμένη κυκλοφορία του αίματος.
6. αποτρέψει περαιτέρω επιδείνωση.

Ας ρίξουμε μια ματιά στις θεραπείες που χρησιμοποιούνται συνήθως, καθεμία από τις οποίες καλύπτει ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία αυτής της λίστας.

Φυσικοθεραπευτική θεραπεία

Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες στοχεύουν στη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας του αίματος στην περιοχή της προσβεβλημένης σπονδυλικής στήλης, την εξάλειψη του πόνου και τη μείωση του οιδήματος. Η φυσιοθεραπεία βοηθά επίσης στη μείωση της δόσης των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται. Υπάρχουν δεκάδες είδη φυσικοθεραπείας. Εδώ είναι μερικά από αυτά:

• Ρεφλεξολογία είναι η δράση σε σημεία βελονισμού με χρήση βελόνων, ηλεκτρισμού, λέιζερ. Βοηθά στην ανακούφιση των σπασμών και στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
• Η κινησιοθεραπεία είναι μια θεραπεία μέσω κίνησης και ειδικών σωματικών ασκήσεων. Αυτή είναι στην πραγματικότητα ενισχυτική γυμναστική, αλλά με μια ευρύτερη έννοια. Αυτά περιλαμβάνουν εκπαίδευση σε προσομοιωτές, ασκήσεις σε ομάδες υπό την καθοδήγηση γιατρού, τέντωμα της σπονδυλικής στήλης.
• Θεραπευτική Κολύμβηση. Σας επιτρέπει να εκτελείτε ασκήσεις με βλάβη στη σπονδυλική στήλη για όσους ασθενείς δυσκολεύονται να τις εκτελέσουν. Για παράδειγμα, άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, άτομα που είναι υπέρβαρα ή έχουν κινητικές αναπηρίες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι λόγω της άνωσης του νερού, υπάρχει ομοιόμορφη κατανομή φορτίου στη σπονδυλική στήλη.
• Θεραπεία με παλμικά ρεύματα, θεραπεία UHF, νευροδιέγερση, μαγνητική θεραπεία, μασάζ και άλλα.

βελονισμός

Μια μοναδική μέθοδος που προέρχεται από την ανατολίτικη ιατρική. Η ουσία του έγκειται στη χρήση ειδικών πολύ λεπτών βελόνων που κυριολεκτικά διαπερνούν ειδικά σημεία του σώματος υπό την επίδραση της βαρύτητας. Αυτά τα σημεία ανακαλύφθηκαν μέσα από την εμπειρία χιλιάδων ετών των θεραπευτών της Ανατολής, που αργότερα αποδείχθηκε από την επίσημη ιατρική. Ο βελονισμός βοηθά να απαλλαγούμε ακόμη και από τον βασανιστικό πόνο, έχει ευεργετική επίδραση σε ολόκληρο το νευρικό σύστημα και τις νευρικές διαταραχές.

Χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται μόνο εάν η μη επεμβατική θεραπεία δεν έχει θετικό αποτέλεσμα ή εάν εμφανιστούν σοβαρές επιπλοκές. Η κύρια μέθοδος χειρουργικής θεραπείας είναι η δισκεκτομή - αφαίρεση κατεστραμμένου μεσοσπονδύλιου δίσκου. Αλλά ακόμα και μετά την επέμβαση με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους, η αποκατάσταση διαρκεί τουλάχιστον 6 μήνες.

Ταυτόχρονα, η επέμβαση δεν θα εξαλείψει την ανάγκη για τακτική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας. Εξάλλου, πριν από την επέμβαση υπάρχει πάντα ένα σαφές έργο για την εξάλειψη ενός συγκεκριμένου ελαττώματος: κήλη, παραμόρφωση, υπεξάρθρημα κ. λπ. Η επέμβαση δεν επηρεάζει τη γενική διαδικασία εκφύλισης του χόνδρινου ιστού της σπονδυλικής στήλης.

Ιατρική περίθαλψη

Αυτός ο τύπος θεραπείας είναι πιο αποτελεσματικός βραχυπρόθεσμα. Τα φάρμακα ανακουφίζουν αμέσως από τον πόνο, εξαλείφουν τη φλεγμονή, ανακουφίζουν από σπασμούς κ. λπ. Ωστόσο, μόλις ακυρωθούν, η επίδρασή τους θα εξαφανιστεί γρήγορα ελλείψει άλλων διαδικασιών απαραίτητων για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης. Ταυτόχρονα, δεν μπορείτε να ξοδέψετε όλη σας τη ζωή στα φάρμακα, αργά ή γρήγορα θα έχουν μια παρενέργεια στον οργανισμό.

Τα φάρμακα μπορούν να ταξινομηθούν τόσο ως πρωτογενείς όσο και ως δευτερεύουσες θεραπείες. Συχνά είναι απαραίτητα για τη βελτίωση της ζωής του ασθενούς. Χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου (θεραπευτικό αποκλεισμό), την εξάλειψη της φλεγμονής, την ανακούφιση από μυϊκούς σπασμούς και τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Τα τελευταία χρόνια, ένας άλλος τύπος φαρμάκου χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο - τα χονδροπροστατευτικά. Ωστόσο, τα φάρμακα από μόνα τους δεν μπορούν να παράγουν μακροπρόθεσμο μόνιμο αποτέλεσμα.

θεραπεία στο σπίτι

Η κατ' οίκον θεραπεία της οστεοχονδρωσίας συνίσταται σε χειρωνακτική θεραπεία (θεραπεία άσκησης, κολάρο με κολάρο), βελονισμό και θεραπεία κενού. Αυτές οι μέθοδοι βοηθούν στη βελτίωση της κυκλοφορίας και στη μείωση της συμφόρησης στους μύες και τη σπονδυλική στήλη. Αυτό βελτιώνει σημαντικά την αναγέννηση των ιστών.

Οι αναφερόμενες διαδικασίες σε συνδυασμό με φάρμακα παρέχουν αποτελεσματική θεραπεία που ανακουφίζει από τα δυσάρεστα συμπτώματα και βελτιώνει τη γενική ευεξία. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σωστή διατροφή και στη ρύθμιση του υπερβολικού βάρους.

φυσικοθεραπεία

Χάρη στη γυμναστική αποκαθίσταται η κινητικότητα των σπονδύλων, ενισχύονται οι μύες και η κυκλοφορία τους. Το τελευταίο έχει μεγάλη σημασία, καθώς η σπονδυλική στήλη στερείται την παροχή αίματος και ο μεσοσπονδύλιος δίσκος μπορεί να τροφοδοτηθεί με θρεπτικά συστατικά μόνο μέσω του παρακείμενου ιστού. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ θεραπευτικής άσκησης και οποιασδήποτε άλλης προπόνησης.

Χειροκίνητη θεραπεία

Μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους. Καθώς ο χειροκίνητος θεραπευτής επηρεάζει τους μύες, τους συνδέσμους και τα οστά. Βελτιώνει τη στάση του σώματος, αποκαθιστά τη «φυσιολογική» δομή του σκελετού και ανακουφίζει από την υπερβολική ένταση των μυών. Συμπεριλαμβανομένου, επηρεάζει άμεσα τους σπονδύλους.

Η χειρωνακτική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας πρέπει να πραγματοποιείται τακτικά, ανάλογα με την ανάγκη, μία φορά το χρόνο έως πολλές φορές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή δεν είναι μια διαδικασία εφάπαξ, αλλά πολυδιάστατη και διαρκεί 10-20 συνεδρίες. Μόνο τότε θα έχει θετικό μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα.